ကချင်လူမျိုး
ကချင်လူမျိုး။ ။ ။ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံအတွင်း
ကချင်လူမျိုးတို့ နေထိုင်ရာအချက်အချာဒေသမှာ ချင်းတွင်း
မြစ်ဖျားနှင့် ဧရာဝတီမြစ်များတို့ ဖြတ်သန်းစီးဆင်း ရာ
ဒေတစ်ငိုက်ဖြစ်၏။ မြောက်ဖက်လတ္တီတွဒ်၂၃၃၇ ဒီဂရီ
နှင့် ၂၈၂၅ဒီဂရီဂိုအာ။ အရှေ့ဘက် လောင်ဂျီတွဒ်
၉၆ဒီဂရီနှင့် ၉၈၄၇ဒီဂရီ အကြာဖြစ်သော အဆင်ပြည်
အရှေ့မြောက်ပိုင်းနှင့် မြန်မာနိုင်ငံမြောက်ပိုင်း တရုတ်မြန်မာ
နယ်စပ်
အလွန် ဒေသများတွင် ပျံ့နှံ့နေထိုင်ကြသည်။ ကရင်
တို့၏ လူဦးရေမှာ တဖြည်းဖြည်းတိုးတက်များပြာ။၁၁
ခဲ့ရာ မိုးကုတ်နယ် ကိုဘောင်ဒေသ ရွှေလီမြစ်ဝှမ်းဒေသ
လားရှိုးနယ်နှင့် ရှမ်းပြည်နယ် မြောက်ပိုင်းတောင်ဖက်ကျိုင်း
တိုနယ်အထိပျံ့နှံ့လျက်ရှိကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ၏ အပ
ဖြစ်သော အာသံပြည် ပတ်ကွိုင်ကောင်၏ အနောက်ဖက်
လောင်စောင်းဒေသနှင့် တရုတ်နိုင်ငံ ယူနန်ပြည်နယ်တွင်
အရှေ့ဖက်ရေလောင်ဂျီတွဒ် ၉၉ဒီဂရီခန့် အထိဒေသတို့တွင်
သည်။ ကချင်လူမျိုးများကို တွေ့ရပေသည်။
၃၁ခုနှစ် မြန်မာနိုင်ငံသန်။ခေါင်စာရင်းအရ မြန်
မာနိုင်ငံအတွင်းနေထိုင်ကသောကချင်ဦးရေမှာ ၁၅၃ဝဝဝ
ကျေင်ရှိ၏။ ထိုအရေအတွက်မှာ
သန်းခေါင်စာရင်း
ကောက်ယူနိုင်ခဲ့သေ။သော ပူတာအိုနယ် ဟူးကောင်းနယ်
ဗနယ်မေနှင့် မလိဖြစ်စားရှိ ဂံနယ်တို့တွင်ရှိ
သောကချင်ဦးရေများ ပါဝင်ခဲ့ပေ၁၉၃၁ရနှစ်ကပြန်
မာနိုင်ငံအတွင်း ကချင်ဦးရေ ၂၁၄၁၁ဝ မျှရှိလိမ့်မည်ဟု
ကျွမ်းကျင်သူတို့က နိုင်လိုစွာ ခန့်မှန်းခဲ့ ကြသည်။ ထိုစဉ်
အခါက အာသံပြည်တွင်ကချင်အမျိုးသားပေါင်း၃ဝဝဝ မျှ
ရှိသည်ဟု အဝသံသန်းခေါင်စာရင်းတွင် ဖေါ်ပြထာ။
သည်။ ဗန်းမော် နှင့်မြစ်ကီ။နားရိုင်များအပါအငင်ဖြစ်
သောကချင်ပြည် နယ်ဒေသအတွင်း၌ပင် ၁၉၄၈ခုနှစ် သန်
ခေါင်စာရင်းအရ ကရင်ဦးရေ ၂၂၁၉ဝ၁ယောက်ရှိသည်
ဟုသိရသဖြင့် ကရင်လူမျိုးတို့မှာ တဖြည်းဖြည်းလူဦးရေ
တိုးတက်လျက်ရှိသည်ကို သိသာနိုင်သည်။
ကချင်တို့၏မူလဇာစ်မြစ်
ကချင်လူမျိုးတို့မှာ င်ဗက်မြန်မာ
အနွယ်ဝင်များဖြစ်
ကြ၍ မြန်မာလူမျိုးတို့နှင့် ဘိုးစဉ်ဘောင်ဆက်မှစ၍ ဆိုး
ရိုးတစ်ခုတည်။ ကဆင်းသက်လာသူတို့ ဖြစ်ကြသည်။ သူတို့၏
မူရင်းဒေသမှာ မဂျွိုင်းရှင်ဂရဦ ဖြစ်သည်ဟုရှိ။ဖလာ
နှင်သားထားကြသည်။ ထိုစကး၏ အဓိပ္ပာယ်မှာ
အားဖြင့် ပြန်ပြူးနေသော လေငင်ငိပ်ဖြစ်သည်။ ဤပြန်
-----
ပြူးနေသော တောင်ထိပ်မှာ ၁၆ဖက်ပြည်ရှေ့ဘက်
နှင့် စူရွန်နယ်အကြားရှိ ကုန်းမြင့်ဒေသပင်ဖြစ်ဟန် တူ
သည်။ရွှေ့ပြောင်။နေထိုင်လာပုံ
တောင်ဘက် ဒေသများသို့
ကချင်တို့သည် တရုတ် မြန်မာ တိဗက်နှင့် အဝသံပြည်တို့၏
ရွှေ့ပြောင်းလာကြရာတွင်
နယ်စပ်များဆိုရာ
တစ်ဝိုက်တွင်
တောတောင်ထူထပ်လှသော ဒေသ
ရောက်ရှိလာပြီ။နောက် ထိုဒေသမှအခွင့်
သာလျှင် သာသည့်အလျှောက် ထောင်ဘက်မြန်မာနိုင်ငံ
အတွင်းသို့ တဖြည်းဖြည်း ရွှေ့ပြောင်းလာခဲ့ကြဟန် တူသည်။
သူတို့၏ ရွှေ့ပြောင်းရာရီးလမ်းမှာ စက်ခဲလှ၍တင်ကြောင်း။
ထိုမှတစ်ပါ။ သူတို့ ၏အလျင်က ရွှေ့ပြောင်းသွားကြသော
မွန်မောအနွယ်ဝင်များနှင့် အခြားအနွယ်တူ လူမျိုးများက
ရွှေ့ပြောင်းရာလမ်တွင် ပိတ်ဆိုဟန် တာဘိသကဲ့သို့
နေခဲ့သောကြောင့်တစ်ကြောင်း ကချင်တို့မှာ မြန်မာနိုင်ငံ
တွင်းသို့ ရွှေ့ပြောင်းဝင်ရောက်ရာတွင် အဘန်နောက်ကျ
သူများဖြစ်ကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံ တွင်းသို့ ဝင်ရောက်
ခဲ့ကြပြီးနောက် တြိဂံနယ်(ခနှင့်မလိမြစ် သွယ်စပ်
ကြာ။ရှိ ။ကောင့် ဒေသသို့ ရောက်သောအခါတွင် ရှေ့
သို့ ဆက်လက် ရွှေ့ပြောင်းင်း မပြုနိုင်ဘဲကာလအတန်
ကြာ အခြေစိုက်နေထိုင်ခဲ့ကြရဟန် တူသည်။ အကြောင်း
မှာထိုစဉ်က မြန်မာနိုင်ငံမြောက်ဖျားကို ယောရှမ်းကိုကြီး
စိုးခဲ့ကြသောကြောင့်ဟုဆိုဖွယ်ရာရှိသည်။ မေးရှမ်းတို့
အင်အား ယိမ်။ယိုင်သောအခါမှ ရှေ့သို့ ဆက်လက်ရွှေ့
ပြောင်း၍ ယခုနေထိုင်ရာ ဒေသများသို့ တဖြည်းဖြည်
ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ တရုတ်သမိုင်းကျမ်းများကို ထောက်
၁။ခြင်း အားဖြင့်တြိဂံနယ်မှ
တောင်ဘက်သို့ စတင်ရွှေ့
ပြောင်းသည်မှာ ခရစ်နှစ်၁၅ရာစု အလယ်လောက်ကဟု
ခန့်မှန်းနိုင်သည်။ မြန် မာနိုင်ငံတွင်းသို့ စတင်ဝင်ရောက်
သည်မှာကဝ။ ၁၁ရာစုနှစ်လောက် ဖြစ်တန်ရာသည်ဟု ယူဆ
နိုင်ပေသည်။
၁၅ရာစုနှစ်အလယ်လောက်ကစ၍ လူတစ်ဖက်ပြီးတစ်ဆက်
ရွှေ့ပြောင်းလာကြစဉ်တွင် ကချင်တို့မှာ ရောက်ရှိပြီးဖြစ်
သော ရှမ်းနှင့်မြန်မာတို့၏ ယဉ်ကျေးမှု အချက်အလက်များ
ကို စတင်ရရှိခဲ့ကြသည်။ ထိုမှတစ်ပါ။ မိမိတို့နေရာရရှိရေး
စသည်တို့အတွက် ရောက်ရှိပြီးသော ရှမ်းမြန်မာစသော
သူတို့နှင့် မကြာဏ ဆိုသကဲ့သို့ တိုက်ခိုက်မှုများဖြစ်ပွား
ခဲ့၏။ အင်အားနည်။သည့် ရောက်ရှိပြီးလူမျိုးများကို
တောင်ဘက်သို့ တွန်းထုတ်နိုင်ခဲ့ကြ၏။ ဤသို့ဖြင့် ဆဒုံးနယ်
တွင် နေခဲ့သော ပလောင်တို့မှာ ဘောင်ဘက်ရွှေလီမြစ်ဝှမ်။
ဘက်သို့ ရွှေ့ပြောင်းလာခဲ့၍ ကချင်တို့မှာမူ ငဒိုးနယ်တွင်
အင်အားနှင့် အခြေစိုက်နေလျက်ရှိကြလေပြီ။ ကရင်
မှာရွှေ့ပြောင်းကြရာ တွင်တောင်ရှိကိုလိုက်ကြ၏။
အခြေစိုက်နေထိုင် ကြရာ၌လည်း များသောအားဖြင့် တောင်
ရှိ။ တောင်စွယ်တို့ကို ပိုမိုနှစ်သက်ကြသည်။ မြန်မာနိုင်ငံတွင်းသို့ ရောက်ပြီးနောက် တောင်တန်းများတစ်လျှောက်
တောင်ဘက် ဆွန်ပရာဘုံသို့၊ ဆွန်ပရာဘုံမှသည် တောင်ဘက်
တောင်ရိုးအတိုင်းလည်းကောင်း၊ အနောက်တောင်ဘက်
ဒရုချက်သို့လည်းကောင်း၊ ထပ်မံခွဲသွားသည့် လမ်းတစ်သွယ်၊
တြိဂံနယ်အတွင်းရှိ တောင်တန်းအတိုင်း ဆက်လာ၍
မေခမြစ်ရိုးတစ်လျှောက် တောင်ဘက်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်
လမ်းတစ်သွယ် ဤသို့လမ်းနှစ်သွယ်ကွဲပြားကာ ရွှေ့ပြောင်း
ပျံ့နှံ့ခဲ့ကြသည်ဟု ယူဆဖွယ်ရှိ၏။
အမည်
ကချင်ဟူသောဝေါဟာရမှာ အမှန်စင်စစ် မြန်မာတို့ခေါ် သော
ဝေါဟာရသာဖြစ်သည်။ ကချင်လူမျိုးတို့၏ စကား
မဟုတ်ချေ။ ကချင်လူမျိုးများသည် မိမိတို့ကိုမိမိတို့ “ဂျင်း
ဖေါလူမျိုးများဟုသာ ပြောဆိုကြသည်။ လူတစ်ယောက်
ဟုအဓိပ္ပါယ်ရှိသည်။ တရုတ်လူမျိုးများကမူ ကချင်လူမျိုး
များကို ယေဂျင်ဟုခေါ်ဆိုကြသည်။ အဓိပ္ပါယ်မှာလူ ရိုင်း
ဟုရရှိသည်။ ယဉ်ကျေးသော တရုတ်အမည်တခုမှာ
ရှန်ကို ဖြစ်၏။ တောင်ထိပ်သားဟု အဓိပ္ပါယ်ရသည်။
အာသံပြည်တွင် ကချင်တို့ကို “စင်ဖိုး’ဟုခေါ်ဝေါ်ကြသည်။
မြန်မာမှတ်တမ်းများ၌ သိမ်းဖေါ်ဟုပါရှိသည်။ ရှမ်းလူမျိုး
တို့က ကချင်လူမျိုးကို 'ခန်ဂဟု ခေါ်ဝေါ်ကြသည်။ ယခုအ
ခါလူအများကပင် ဂျင်းဖေါလူမျိုးကို ကချင်လူမျိုး ဟု
သာသိရှိနားလည်ကြသည်။ အလွန်ရှေးကျသော မြန်မာကျောက်စာများတွင် ကရင်ဆိုသောစက။ သိုးနှုန်းထား
သည်ကိုမတွေ့ရပေ။ သို့ရာတွင်သက္ကရာဇ် ၈၁၄ခုနှစ်ထိုး
ညောင်ဦးရွှေစည်းခုံ ဥညီနဝကျောက်စာတွင် “ကင်”ဟု
ရေးထိုးထားသည်ကို ရှေးဦးစွာ တွေ့ရသည်။
ကရင်အုပ်စုကွဲများ
ဂျင်။ပါဆိုသော စက။မှာ ယေဘုယျအာ။ဖြင့် ကချင်
များကို ခေါ်ဝေါ်သော်လည်း ဒေသအလိုက်ဆိုလျှင် မောင်
ဘက် အောက်ဘက်တွင် နေထိုင်ကြသော
ဂျင်းပါ ဟုခေါ်တွင်၍ အထက်ဖက် (ဝါ)မြစ်ဖျားဖက်
တွင် နေထိုင်ကြသော ကရင်များကို ခရ’
ကချင်များကို
ဟုခေါ်ကြ
လေသည်။ ရေဆိုသောကရင်စကာ။မှာ မြစ်ဖျာ။ဟု
အဓိပ္ပါယ်ရရှိသည်။
ကရင်လူမျိုးတို့၏ အစဉ်အလာအားဖြင့် သူတို့သည်
‘က်ဆိုသော ရှေးဦးဖခင်ကြီးမှ ဆင်းသက်ပေါက်
ဖွားလာကြသည်ဟု ယုံကြည်ကြ၏။ ဖခင်ကြီးချက်ဝ
မှာ ၁။ငါးဦးရှိရာ အဆိုပါ သားငါးဦးမှ ကြီးစဉ်ငယ်
လိုက် ထင်ရှားသော လူမျိုးအုပ်စုကြီး ၅စုဖြစ်ပေါ်လာ
သည် ဟုအဆိုရှိသည်။ ထိုသူတို့မှာ (၁)မရစ် (၂) သော
(၃)လပိုင် (၄)အရက်နှင့် (၅)ရပ် တို့ဖြစ်ကြသည်။ အစ်
ကို အကြီးစဉ်းမှ ပေါက်ဖွားဆင်းသက်သော ရင်အုပ်စုမှာ
သူတို့လူမျိုးစုတို့ထဲတွင် ဝါအရင့်ဆုံးဖြစ်၍ လပိုင်အုပ်စုမှာ
အင်အားအကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ ဤလူမျိုးအုပ်စု ၅စုတို့
သည် ရှေးယခင်အခါ လူမျိုးချင်း ရောယှက်ဓါအတူတကွ
ပင်ရေးနှော နေထိုင်လေ့ရှိကြသည်။
ပြဆိုခဲ့သော လူမျိုးအုပ်စုစုအပြင် ဖခင်ကြီး ငချက်၊
၁၃၉ ညီငယ်၇ဦးမှ ဆင်းသက်ပေါက်ဖွားသည် ဆိုသောအေးလူမျိုးအုပ်စု ၁၅စ္စည်းရှိသေးသည်။ သို့သော်
ထိုသူတို့မှာ ထင်ရှားခြင်းမရှိချေ။
ဓလေ့ထုံးစံများ
ကချင်လူမျိုးတို့သည် အစဉ်အလာအားဖြင့် နတ်ကိုကို၊
ကွယ်သော လူမျိုးများဖြစ်ကြသည်။ ကျေးရွာများတွင်
နှဝေဆိုသော နတ်ဆရာမှာ အထူးပင်အရေးပါအရာရောက်
သော ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ဦးဖြစ်သည်။ မင်္ဂလာဆောင်သောအခါ
တွင် လည်းကင်း၊ တစ်တစ်ယောက်ဆင်း၍ ပင်မည့်အခါ
တွင်လည်းကောင်း၊ ဒုဝေနတ်ဝေရာက ညွှန်ပြရှောင်ရသည်။
ကျေးရွာတိုင်း ကျေးရွာတိုင်းတွင်ဗလိုင်းဟု ခေါ်သော
အရင်လူကြီးများရှိသည်။ ဆလိုင်းကို ပေါခြင်းဟုအခေါ်
များသည်။
ထိုသူတို့သည် ကျေးရွာအတွင်း အမှုအခင်း၊
သာရေ။ နာရေးကိစ္စများ၌ မြန်မာနိုင်ငံတွင် ဆယ်အိမ်မှု၊
များနည်းတူ၊ ရှေ့ဆောင်ညွှန်ပြလေသည်။ နုဝါ၊
ဟု ခေါ်သောအကြီးအကဲများမှာ
ကျေးရွာပေါင်း ၂၀ မှ
၁ဝဝအထိ အသီးသီးအုပ်ချုပ်ကြရသည်။ အင်္ဂလိပ်
အစိုးရလက်ထက်၌ ဘောင်အုပ်ဆိုသူများကိုလည်း ခန့်ထာ
ရလေသည်။ ကောင်အုပ်မှာ ဆလိုင်း(အရပ် လူကြီး)နှင့် ဒူးဝါး
တို့ကြားတွင်ရှိသည်။ ဘောင်အုပ်၏ တာဝန်ဝတ္တရားမှာ
အုပ်ချုပ်မှုတွင် ပြေပြစ်လွယ်ကူစေရန် ကျေးရွာလူထုနှင့်
ငါးတို့ကို ဆက်သွယ်ပေးရသူဖြစ်သည်။
ကချင်လူမျိုးတို့တွင် မူရင်းစာပေရာ။ မရှိကြချေ။ ခရစ်
ယန် သာသနာပြုပုဂ္ဂိုလ်များက ရောမအက္ခရာများဖြင့်ကရင်စာကို တီထွင်ပေးခဲ့သည်။ ကရင်လူမျိုးတို့သည်
မိမိတို့ ဘာသာစကားဖြင့် ပြော၍မဖြစ်သောအခေါ်
အဝေါ်မျာ။ကို မြန်မာစက။ဖြင့်လည်းကောင်း၊ ရှမ်းဧကပင်
သည်။ကောင်။ ခေါ်ဝေါ်ကြသည်။
အဆိုအကနှင့်တူရိယာများ
ကချင်လူမျိုးတို့သည် ကခုန်ခြင်း၊ သီဆိုခြင်းများတွင်
အထူ။ငါသနာင့်သော လူမျိုးများဖြစ်သည်။ မင်္ဂလာ
ပွဲများတွင်လည်။ကောင်း၊ အသုတသည့်အခါ၌ လည်။ကောင်း၊
အခြာ။နှင်ပွဲများတွင်လည်ကောင်း၊ အစုလိုက်အပြုံလိုက်
ဆိုကရန်လေ့ရှိကြသည်။ တစ်ပေယောက်တည်း ကြခြင်း
က။ နည်းပါးလှသည်။ ယောက်ျာ။နှင့်စိန် တွဲဖက်က
ကြရာတွင် တစ်ဦးကိုတစ်ဦးကိုင်တွယ် ခြင်းမရှိကြချေ။
တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး သာ။မွေ။ယာဝင်များဖြင့် ဆက်သွယ်
ဝံ့သာရှိကြသည်။ ကချင်ပြည်နယ်၌ ထင်ရှားကျော်စော
လှသော ပွဲတော်ကြီးလေမှာ “မနောပွဲ”ခေါ် နတ်ပူဇော်ပွဲ
ကြီးပင်ဖြစ်သည်။ (မနောပွဲ ရှင်များကို ပူဇော် ပသသော
အလေ့အထမှာ တိဗက်မြန်မာလူမျိုးတို့၏ ဓလေ့ထုံးစံများ
ဖြစ်ဟန်တူသည်။ မြစ်ကြီးနားမြို့တွင် မနောနှင့်စင်
ကြီးဆောက်လုပ်ရန် ပြည်ထောင်စုမြန်မာ နိုင်ငံအစိုးရက
ငွေပေါင်း ၁၁၁၈၅၆ မျှထုတ်ပေးခဲ့သူ။သည်။
ကချင်လူမျိုးတို့သည် မိရိုးဖလာအားဖြင့် မောင်။ လင်
ကွင်း ပုံရှည်နှင့်ပြေတူရိယာများကို
တီးမှုတ်လေ့ရှိကြသည်။
သို့သော် ယခုအခါ၌တရုတ်နိုင်ငံ၊ အိန္ဒိယနိုင်ငံ၊ မြန်မာပြည်တိုနှင့်များစွာ ဆက်ဆမိကြပြီဖြစ်ရကာ။ ညိုကြိုးတူရိ
ယာများ။ပေါက်များ ရောများကိုမူဗင်တီးနေကြပြီ
ဖြစ်သည်။
လက်မှုပညာများ
ကရင်လူမျိုးများသည် လက်မှုပညာရပ်များတွင် နိုရ
လှသူများ မဟုတ်ချေ။ နှီးဖြင့်ရက်လုပ်ရသော ယွန်းထည်
ပစ္စည်းများ၊ ဘောင်။ ပလို့။ အိမ်သုံးကိရိယာများမှာ လက်စ
လက်မှ ချောမွေ့လှသည့်ပြင် နိုင်ကောင်းမွန်သည်။ ခါးအ
မျိုးမျိုး၊ လှံ၊ သေနှာနှင့်မောင်းများကို ရှေးကာလ ကြာမြင့်
စကပင် နိုင်ခဲ့လှပအောင် လုပ်ဖော်ကြသည်။ ကြိုးဝံ၁၁ဝ။
များဆောက်လုပ်ခြင်။ သစ်သားဘဝ။ ဝါ။ဘာ။ မျာ။
ဆောက်လုပ်ခြင်း။ အိမ်သာဆောက်လုပ်ခြင်းအစရှိသော
လုပ်ငန်းများတွင်သည်။ ကျွမ်းကျင် လိမ္မာလှသဖြင့်
သေသပ်ကောင်းမွန်စွာဆောက်လုပ်တတ်ကြလေသည်။
အယူဝါဒ
ကရင်လူမျိုးများသေလျှင် သူတိုသင်းချိုင်း ပတ်ပတ်
လည်တွင် ကျိုးသွယ်တူးမြောင်းများ တူးပြီးလျှင်
သင်းချိုင်းအပေါ်တွင် ခိုင်ခံ့သော တင်းကုပ်များဆောက်
လုပ်က အမိုမို၍ ထားဝတ်ကြသည်။ သူတို့ပြီ။
နောက် သူတို့ဝိညာဉ်များမှာ ရှေးအဘိုးအဘွားမျာ။၏ ဝိညာဉ်
များရှိရာသို့ သွာ။ရောက်ပူးပေါင်းကြသည်ဟု အယူရှိကြ
သည်။ ကချင်တစ်ဦးချင် သူနေစဉ် သိုသို
ရှိပါ။ ရက္၊ သေနတ်နှင့်အဝင်အစားများကို သူနှင့်
အတူမြှုပ်နှံလေ့ရှိသည်။ဟောင်းနွမ်။
ခေတ်သစ်ကချင်လူမျိုး
ယခုအခါ ရှေးရိုးအယူဝါဒတို့မှာလည်းဖည်။ ပပျောက်
လာပြီးလျှင် မည်သည့်အရာကိစ္စတွင်မဆို အကျိုးနှင့်
အကြောင်းတရားများကို ဆက်စပ်၍ ဘွေ။ာပြီးမှ လက်
သင့်သည်ကိုသာ လက်ခံလာ ကြသည်။ အထူ။သဖြင့်
င်ပညာတတ် လူငယ်လူရွယ်တို့သည် အမှန်တရားကိုသာ
စိစစ်ရှာဖွေလိုသော ဆန္ဒရှိကြသည့်အလျောက်
သော အယူဝါဒများတွင် ယုံကြည်စိတ်မရှိကြချေး များ
စွာသော တ်ပညာတတ် ကချင်လူငယ်များသည် စစ်
ဘက်၌လည်းကောင်း အုပ်ချုပ်ရေးဘက်၌လည်းကောင်း၊
ဝင်ရောက် အမှုထမ်းချက်ရှိကြသည်။ ကချင်ပြည်နယ်အ
တွက် ရှေးယခင်က ဒေသခိုးများကိုမှီး၍ ရေးသား။
သော တရားဥပဒေများသာရှိခဲ့ရာ၊ ယခုအခါတွင်မူ ကရင်လူ
မျိုးများ၏ ယဉ်ကျေးမှုတိုးတက်လာသည်နှင့် အမျှ တရားစီ
ရင်ထုံးများလည်း ပြောင်းလွဲ၍လာခဲ့သည်။ ကရင်ပြည်နယ်
တွင် စက်ရှင်တရားသူကြီးရုံးကို ၁၉၅၁ရပြီလ၁ ရက်နေ့က
ပင် စတင်ဖွင့်လှစ်ခဲ့သည်။ ဤတရားရုံးမှာ ပြည်ထောင်စု
မြန်မာနိုင်ငံတော်၏ ၁၁ရ၁။လွှတ်တေင် လက်အောက်ခံ
ဖြစ်လေသည်။
အထက်တွင် ဖေါ်ပြခဲ့သော အကြောင်းင်ရာများ
ကြောင့် ကရင်လူမျိုးတို့မှာ များမကြာမီအတွင်း ပြည်
ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော်တွင် အထူးပင် အရေးပါအရာ
ရောက်သော လူမျိုးတစ်မျိုးအဖြစ်နှင့် တွေ့မြင်ရမည်
မှာ မလွဲတည်။
ဦးဘရှင်
Comments
Post a Comment